ریخت‏شناسی داستان عاشقانه‏ی شهسوار پلنگینه‏پوش شوتا روستاولی

داستان عاشقانه‏ی «شهسوار پلنگینه‏پوش» سروده­ی شوتا روستاولی، بازتاب فرهنگی– ادبی عصر شکوفایی جامعه‏ی گرجی و اوج قدرت شهبانو «تامار» در سده‏ی دوازدهم میلادی است. روستاولی در دیباچه‏ی چکامه‏ی خویش اذعان داشته که منظومه‏ی او به تقلید از یک داستان ایرانی نگاشته‏ شده است. باتوجهبهاین­کهبرخینقادانوشعر‏شناسانگرجیاعلامداشته‏اندکهدرهیچ‏کدامازنوشته‏هایا داستان‏های روائی ایران، مضمونی از آنچه روستاولی از آن به عنوان دست‏مایه‏ی کار خویش بهره گرفته است، وجود ندارد، هدف اصلی ما در این نوشته معرفی این داستان به فارسی‏زبانان از طریق بازکاوی ریخت‏شناسی آن است.